Column

De wederopstanding van het Europese Patriottisme

22-11-2013 11:12

Hier is een tip om de dag van de bureaucraten in Brussel te verzieken: noem de Europese verkiezingen van volgend jaar en ze worden nerveus en geagiteerd. Schuimbekkend zullen ze waarschuwen voor het opkomende populisme, een bedreiging voor de democratie. De Europese verkiezingen van volgend jaar mei, waarin bijna 400 miljoen mensen uit de 28 EU lidstaten mogen stemmen, monden naar alle waarschijnlijkheid uit in een aardverschuiving tegen de Eurocraten. Wat zal gebeuren is echter geen opkomst van het populisme, maar een overwinning voor de democratie.

Decennia lang heeft Brussel ongestoord zijn gang kunnen gaan. Dat tijdperk is nu over.

Eindelijk beseffen mensen dat de zogenaamde eurofielen er slechts op uit zijn om de Europese natiestaten, de huizen van onze nationale democratie, te verwoesten. En mensen zijn niet van plan dit te laten gebeuren. Ze trappen niet langer in de leugen dat patriottisme gevaarlijk is, dat het een ondeugd is en geen deugd. Ze zijn opnieuw trots op hun natie en trots op hun identiteit.

Nieuw patriottisme

Robert Schuman, één van de grondleggers van de Europese Unie 60 jaar geleden, zei altijd dat het doel van Europese integratie was om ‘oorlog niet alleen ondenkbaar, maar ook materieel onmogelijk te maken.’ Maar het idee dat Duitsland, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en andere landen in het verleden ten oorlog trokken omdat zij soevereine naties waren is gewoonweg belachelijk. Zij voerden oorlog omdat ze ten prooi waren gevallen van totalitaire ideologieën. Democratieën voeren geen oorlog met elkaar, maar drijven handel met elkaar.

Schuman en zijn volgelingen, die ook nu nog steeds proberen om de Europese natiestaten af te schaffen en te vervangen door een federale Europese superstaat, zijn politici uit het verleden. De Europese Unie vertegenwoordigt de oude politiek. Vandaag de dag is er een nieuwe generatie van kiezers en politici opgestaan. Ik ben daar één van. Mijn held is niet Robert Schuman, maar de Amerikaanse visionair Ronald Reagan, die in zijn afscheidsrede pleitte voor herleving van nationale trots en wat hij ‘het nieuwe patriottisme’ noemde. Of, zoals Reagan het bedoelde ‘liefde voor het land en waardering voor zijn instellingen.’

Eurocrisis als katalysator

De afgelopen vijf jaar heeft de eurocrisis gefunctioneerd als een katalysator. Europese burgers, van Finland tot Portugal en van Ierland tot Griekenland, hebben gemerkt dat Brussel niet in staat is  de economische crisis op te lossen. De opgelegde bezuinigingsmaatregelen hebben er alleen maar voor gezorgd dat de belastingen omhoog gingen en de crisis verergerde.

Het is niet de Europese Unie die ons vrede heeft gebracht, maar de NAVO. De EU bracht ons geen economische welvaart; dat deed de vrijhandel. Zwitserland is de meest concurrerende economie ter wereld en Noorwegen het meest welvarende land. Geen van hen is lid van de Europese Unie. Beide behoren tot de Europese Vrijhandelsassociatie (EVA).

De Europese Unie heeft de Europeanen niet meer democratie en vrijheid gebracht. Integendeel; de EU is een gevangenis voor natiestaten. Het ondermijnt onze nationale democratieën. De EU  lijkt op een EUSSR.

Vernietiging van democratie in Europa

In 2005 verwierpen de Nederlandse en de Franse kiezers bij referendum de Europese Grondwet, die tot doel had de EU om te vormen tot een echte staat. Maar Brussel weigerde zich neer te leggen bij een ‘nee’. Ondanks de weerstand ging het gewoon verder met zijn plannen voor een grondwettelijk verdrag. Want Brussel denkt het beter te weten dan de mensen thuis. Maar volgend jaar mei zal het zich realiseren dat de mensen het bedrog niet vergeten zijn.

Dit heeft niets te maken met populisme, maar alles met democratie. Democratie op supranationaal niveau is gewoonweg onmogelijk. Er kan alleen sprake zijn van democratie als er sprake is van een natie. We kunnen de EU niet vergelijken met de Verenigde Staten. Amerika is een natie, Europa is dat niet. Europa is een continent met vele verschillende naties met elk hun eigen identiteit, tradities en talen. Hen beroven van hun nationale democratie creëert geen Europese democratie, maar vernietigt de democratie in Europa.

Al maandenlang staat de Partij voor de Vrijheid aan kop in de Nederlandse peilingen. Wij zijn een jonge partij. Wij willen dat Nederland de EU verlaat, lid wordt van EVA en net als Zwitserland vrijhandelsverdragen sluit met de Europese Unie en de rest van de wereld. Wij gaan de Europese verkiezingen volgend jaar mei winnen.

Geen extremisten maar democraten

Ook in andere landen is de Europese Unie nog nooit zo impopulair geweest als nu. Het vertrouwen in de EU is gedaald tot het laagste niveau ooit. Uit eigen opiniepeilingen van de EU blijkt dat zes op de 10 Europeanen ertoe neigt geen vertrouwen te hebben in de EU. Zij zullen dit met hun stem laten blijken. De oude orde van de zelfgenoegzame elite in Brussel brokkelt af.

In het Verenigd Koninkrijk pleit de United Kingdom Independence Party (UKIP) voor het verlaten van de EU. In de peilingen halen zij bijna 20 procent van de stemmen. In Frankrijk wil het Front National, onder leiding van haar nieuwe leider Marine Le Pen, soevereiniteit terughalen van Brussel naar Parijs. Het Front National is op zijn beurt uitgegroeid tot de meest populaire partij in de peilingen.

Europa staat aan de vooravond van een glorieuze revolutie – geweldloos en democratisch. Volgend jaar mei zullen kiezers in heel Europa zich verzetten in het stemhokje. Zij zullen het supranationale experiment van de Europese Unie afwijzen. Zij zullen kiezen voor herstel van nationale soevereiniteit.

Deze mensen zijn geen extremisten, maar democraten.

Geert Wilders is fractievoorzitter van de PVV in de Tweede Kamer. Deze column verscheen gisteren in The Wall Street Journal.