Wie de rechtsstaat selectief toepast, is net zo’n gevaar als radicale moslims en klaagnegers

06-06-2016 18:59

Hallo lieve mensen op rechts, of althans, wat volgens de oude en achterhaalde indeling van ons politieke spectrum als rechts wordt beschouwd. Ik kom even zedenpreken ter bevordering van onze morele hygiëne. Ja? Dus steek een pepermuntje ter besabbeling in uw mond, of neem meteen een heel rolletje, niet knarsend kauwen svp. We zingen op halve noten, niet te ongedurig heen en weer schuiven op die harde houten bankjes, daar gaan we.

Of u wel goed bij uw kokosnoot bent, is de vraag die wij ons vandaag stellen. Eerst viel mij op dat de reacties op het bericht over een Franse engerd die extreemrechtse aanslagen bij het EK voetbal wilde plegen, voor slechts een fractie van de #OPHEF zorgde als berichten over islamitische terreur. Terwijl, ik zou denken, metalen shrapnel in uw lever is hoe dan ook slecht verenigbaar met leven, ongeacht of de aanslag door een moslim of door een extreemrechtserd is gepleegd, nietwaar?

Toch zag ik bijvoorbeeld hier in de commentaren ettelijke reacties dat de dader en de aanhouding deel uitmaken van een ‘false flag’ operatie. Waar doet zulke oliedomme paranoia mij ook weer aan denken? Oh ja, aan de moslimgriezels die in elke moslimaanslag een Israëlisch complot zien.

Daarna postte ik op twitter dit bericht*:

Het linkje brengt het relaas van een zwarte jongen die in elkaar geslagen zou zijn omdat hij mensen vroeg op te houden met het maken van racistische opmerkingen. Ik heb geen idee of dat verhaal klopt. Misschien was de zwarte jongen zelf wel agressief of vervelend, of had hij iets gepikt of deelde hij de eerste klap uit. Bierdiefstal zou de aanleiding zijn van de mishandeling. Feit blijft staan dat ik graag zou zien dat de daders voor de rechter komen, en dat die rechter dan zo goed als mogelijk vaststelt of deze types enige tijd uit onze maatschappij en achter tralies dienen te verdwijnen. Een solide rechtstatelijk principe, toch?

Volgens velen niet.

Een vechtpartij hoort bij kermis, stelde iemand. Een ander beweerde dat hij zelf wel vervelend zou zijn geweest. Een derde meldde dat ik kennelijk graag wilde laten zien dat ik ‘deug’ en een vierde vond dat de Telegraaf ‘links’ was geworden door domweg deze berichtgeving te brengen. Deze en ettelijke andere twitteraars, kortom, bagatelliseerden het geweld en suggereerden wangedrag van het slachtoffer zelf. Maar, lieve mensen, dat doet toch niets af aan de principes dat we van elkaar af blijven, dat eigenrichting geen optie is en dat het hoe dan ook een goed idee is om de mensen die de jongen zo toetakelden, op te sporen?

Al was het maar om hun kant van het verhaal te horen. Zullen we maar zeggen.

Hoe kan het dat er discussie ontstaat als je oproept tot opsporing van de aanvallers en je uitspreekt tegen geweld? En, lastige vraag, zou men ook zo reageren als een blank meisje zulke foto’s postte met het verhaal dat zij door allochtonen was belaagd? En waarom is het zo moeilijk te geloven dat een extreemrechtse terrorist aanslagen plande?

Geloofsgenoten, we moeten ervoor waken onze morele kompassen ietwat goed geijkt op het Noorden te houden. Juist als we onterecht klaagracisme willen blijven bestrijden, kunnen we het ons niet permitteren om écht racisme te bagatelliseren. Laat staan om grof geweld goed te praten of een simpele oproep tot het opsporen van de daders af te doen als gutmenscherij.

Uiteindelijk is het bewaren van onze democratische rechtstaat het hoogste doel, en zijn mensen die eigenrichting goedkeuren, en lieden die het gevaar van daadwerkelijk bestaand racisme en extreemrechts niet onder ogen willen zien, net zo’n gevaar voor die rechtstaat als de radicale moslims en de ondermijnende klaagnegers van Garioïde huize. Domme lieden die de rechtstaat niet willen begrijpen zodra het om een neger of een moslim gaat, fuck off. Amen. Dan nu een psalm naar keuze, en een smakelijke voortzetting, met spekjes enzo.

*NASCHIRFT 29-06-2016: na onderzoek door de politie is gebleken dat deze mishandeling verzonnen is. Dat het verhaal verzonnen blijkt, doet overigens geen afbreuk aan de strekking van deze tekst, daar sta ik nog steeds volledig achter. Als de kwestie wel waargebeurd was, wat ik op het moment van schrijven aannam, is het zaak zulke dingen niet te bagatelliseren of goed te praten. Nu deze casus geen feitelijke grondslag blijkt te hebben, zie ik daarom geen reden het stuk in te trekken.