De kansen voor minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem (PvdA) voor een nieuwe termijn als voorzitter van de Eurogroep slinken met de dag. De politicus lijkt het aanvankelijk goed te doen in Europa als het gaat om de Griekse crisis, maar Europese politici vrezen het ergste. Volgende week kiezen de negentien landen in de eurogroep een nieuwe voorzitter en de kansen voor de Spanjaard Louis de Guindos worden hoog ingeschat. Zeker met de steun van bondskanselier Angela Merkel (Duitsland). Dijsselbloem hoopt op een verlenging van zijn termijn met opnieuw 2,5 jaar. Premier Mark Rutte had er zelfs een ‘judaskus’ voor over met Jean-Claude Juncker, de voorzitter van de Europese Commissie. Hij lobbyt zich suf in Brussel voor zijn minister, maar Dijsselbloem lijkt uit de gratie.
Wie er straks met de buit van door gaat is geen uitgemaakte zaak. Ook op dit punt loopt de temperatuur op in het Brusselse. Dijsselbloem wil hoe dan ook door en daarom houdt hij een charmeoffensief. Vooral naar Juncker die hij in het verleden als dronkaard bestempelde. De foto’s van zijn kus en omhelzing naar de voorzitter waren overduidelijk. Dijsselbloem wil hoe dan ook door voor een tweede termijn. De achterliggende gedachte is ook ingegeven door de Nederlandse politiek. Straks als er nieuwe Tweede Kamerverkiezingen komen speelt de PvdA geen rol van betekenis meer en voelt hij er weinig voor weer terug te keren in de Tweede Kamer als parlementariër.
Hij denkt dat het allemaal wel gaat lukken. “Er lijkt een brede steun te zijn, maar je weet het pas als de briefjes zijn geteld”, aldus Dijsselbloem. Zijn belangrijkste concurrent, de Spaanse minister van Financiën, De Guinos lijkt intussen betere papieren te hebben. Hij wijst vooral op zijn succesvolle hervormingen van Spanje en dat lijkt handig als goed voorbeeld tegenover Griekenland. De geheime stemming van volgende week zal het aantonen wie de winnaar is. In Nederland neemt de kritiek op het functioneren van Dijsselbloem als minister ondertussen hand over hand toe.
Tel je zegeningen is een principe dat lobbyisten vaak hanteren om te scoren. In de politiek worden juist blunders zwaar aangerekend. Dijsselbloem krijgt in 2013 veel kritiek op de manier waarop hij zich publiekelijk uitlaat rond de redding van Cyprus en op de manier hoe hij in een televisieprogramma Juncker als een verstokte drinker bestempeld. We zullen zien of de kus en de gemaakte excuses, privé en publiekelijk, zoden aan de dijk zullen zetten. Ook in Nederland zwelt de kritiek op Dijsselbloem aan. Het ziet er ondertussen naar uit dat de PvdA-bewindsman bij veel burgers zijn geloofwaardigheid heeft verloren. Uit een enquête van de Telegraaf blijkt dat 86 procent van de ondervraagden Dijsselbloem totaal ongeloofwaardig vindt en dat is niet niks. Een overgrote meerderheid.
De belangrijkste blunders:het te laat ingrijpen bij de ABN Amro en zijn handelen bij de naheffing opgelegd door de EU. Een groot aantal deelnemers aan het onderzoek vindt hem de slechtste minister van Financiën ooit en trekken dat door naar het kabinet Rutte II: totaal niet te vertrouwen.
Een typische Dijsselbloem stijl is eerst overdreven publiekelijk via de media geagiteerd reageren op de loonsverhoging bij de ABN Amro-toppers die hij zelf had goedgekeurd. Hetzelfde gebeurde ook bij de naheffing van de EU van 642 miljoen euro door Brussel waarover hij de Tweede Kamer nog steeds geen fatsoenlijke antwoorden heeft gegeven. De Telegraaf is inmiddels naar de Europese rechter gestapt om de bovenste steen boven te krijgen. Een advies aan Dijsselbloem: Ga eens met de billen bloot en wees eerlijk in plaats van de beerput gesloten te houden.
