Raar volkje toch, die niet-rechtse partijen. In plaats dat ze hun (extreem-)rechtse electorale concurrenten aanvallen, richten ze zich op elkaar. En daarbij is vooral Jesse Klaver de klos. Klaver, die een uitnodigende hand uitsteekt naar de leiders van D66, PvdA, SP en CDA, krijgt vanuit die hoek de ene gifpijl na de andere.
PvdA-minister Jeroen Dijsselbloem noemt de plannen van GroenLinks ‘ruig’ en ‘ontwrichtend’. Als hij die term dan toch zo graag in ‘linkse’ kring wil gebruiken, laat hij die dan reserveren voor de chaos die de staatssecretaris van VWS heeft veroorzaakt met, we noemen maar wat, zijn pgb-beleid. Dát, en al het gejok erover, is nou echt ontwrichtend.
CDA-Leider Buma noemt de ‘dagdromen’ van Jesse Klaver ‘nachtmerries’ voor Nederland. Hij moet niets hebben van het ‘grachtengordellinkse’ programma. Heel veel goedkoper en fantasielozer krijg je een beschuldiging niet; daarvoor moet je toch echt naar de eenlidpartij met het ‘enz.’-A4tje.
Wat de andere twee collega’s van Klaver betreft: noch Pechtold noch Roemer wil een op een tegen hem debatteren, meldt EenVandaag . Waarom niet? Asscher, die dat ook niet wil, zou daartegen zijn omdat de partijen op links niet de vijand zijn. Als dat voor de andere twee ook geldt, houden ze er een nogal armzalige opvatting over debatteren op na.
In een politiek debat heb je tegenstanders, geen vijanden. Tegenstanders met wie je straks waarschijnlijk weer aan tafel zit. Het voorspelbare en onsympathieke toneelstukje van elkaar vliegen afvangen en met beledigingen overtreffen dat tegenwoordig als ‘debat’ geldt, is voor veel kiezers daarom maar matig interessant.
In een goed, inhoudelijk debat hoef je niet te smijten met smadelijke diskwalificaties. Je kunt ook duidelijk uitleggen waarom jouw keuzes verschillen van die van de ander(en). Met respect voor elkaar een ander standpunt innemen en verdedigen, is heus mogelijk. Nogal wat politici (en media) in campagnetijd lijken daar weinig voor te voelen, maar het zou me niets verbazen als nogal wat kiezers ernaar snakken.
‘Voor mij zijn de andere lijsttrekkers eerder collega’s dan concurrenten. Met allemaal, Alexander, Lodewijk, Gert-Jan, Sybrand en Emile, kan ik na verkiezingen samenwerken,’ zei Jesse Klaver een week geleden tegen de Volkskrant. Intussen verdedigt hij met verve zijn eigen plannen en ideeën.
Go Jesse, Go!
