Column

Een bezorgde vader doet aangifte bij de Nederlandse politie omdat zijn zoon is mishandeld

12-06-2017 20:18

“Hallo? Met de politie? Dit is een bezorgde vader. Mijn zoon is zojuist in elkaar geslagen door zeven man en ik wilde graag…”

“Spreek duidelijk de naam van de plaats in waar u de politie wilt spreken.”

“Oh. Oosterhout.”

“U wordt verbonden met de politie in Oosthuizen. Is dit niet juist, toets dan een 1.”

“1.”

“De verbinding wordt nu verbroken.”

“…”

“U bent verbonden met het landelijk nummer politie. U wordt zo spoedig mogelijk geholpen. Bel voor spoedgevallen 112. Voor andere gevallen blijf aan de lijn.”

“…”

“Spreek duidelijk de naam van de plaats in waar u de politie wilt spreken.”

“Oo…OOS-TER-HOUT!

“U wordt verbonden met de politie in Oosterhout. Is dit niet juist, toets dan een 1.”

“…”

“Meldkamer politie?”

“Dit is een bezorgde vader. Mijn zoon is zojuist in elkaar geslagen door zeven man en ik wilde graag…”

“Een melding maken? Dat kan ook via het online meldingenformulier. Helaas is die nu offline maar er wordt aan gewerkt om het zo spoedig mogelijk weer mogelijk te maken. U kunt ook 112 bellen voor spoedeisende gevallen.”

“Nee! Ik wilde graag aangifte doen. Mijn zoon is namelijk mishandeld door zeven jongens hier in de buurt en…”

“Aangifte doen?”

“Ja! Aangifte ja! Want mijn zoon is dus net mishandeld en gewond geraakt en ik wilde….”

“HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!”

“Hallo?”

“Maarten! Sjarl! We hebben er weer eentje! Hij wil aangifte doen van een mishandeling!”

“Dit is toch de politie? Hallo? Ben ik verkeerd verb…”

“Nou meneertje, aangifte doen bij de politie willen we allemaal wel. Beter dan aangifte doen bij de Belasting he. HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!”

“Ik…mijn zoon…dit…ik…”

“Bent u wel goed bij uw hoofd meneer? Moeten we even langskomen met een ambulance?”

“Nee, met mij is alles goed. Maar mijn zoon, hij is…”

“Meneer, luister nou even goed: ten eerste hebben we hier een ICT-storing. Die hebben we al tien jaar. En die gaat ook nog wel 15 jaar duren. Ten tweede hebben wij geen tijd. We zijn net lekker bezig met alle mensen die iets kwetsend op Facebook hebben gezegd over Sylvana en of asielzoekers te achterhalen zodat zij hun taakstraf niet ontlopen. Ten derde is de wijkagent of ziek want overwerkt of op weg naar een Facebooker die heeft geschreven tegen een asielzoekerscentrum te zijn en ten vierde moet u eerst een afspraak maken voordat u aangifte kunt doen. Al raden wij u dat altijd af, want het heeft toch geen prioriteit, dus komt het onder op de stapel zodat u over zes weken vanzelf een briefje thuis krijgt waarin staat dat we ‘helaas geen aanknopingspunten hebben kunnen vinden voor verder onderzoek in deze zaak’. Niet dat het uitmaakt want het wordt toch geseponeerd. Compris? Bon!”

“Ehm…nouja geen prioriteit…mijn zoon is 14 en zeven man, zijn verwondingen…dit is toch wel ernstig dus ik wil…”

“HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA! Mishandeling prioriteit! HEE SJARL! MOEJEHORUH! IK ZET HEM FF OP SPEAKER! (Oh, lekker Coby, was ik wel effe aan toe). Meneer, luister goed: we zitten hier met drie man. Voor de hele regio. 90 procent van ons werk gaat op aan verkeersmisdrijven en naar de hennepteelt die eigenlijk legaal is maar ook weer niet waardoor er heel veel niet zo enorm misdadige burgers toch misdadige burgers zijn. Dan hebben we hier ook nog een stapel vooraf ingevulde aangiftes tegen politici liggen die maar niet kleiner wil worden, waarvan de helft alleen is ondertekend met een kruisje omdat ze geen Nederlands konden. En dan moeten we ook nog vier keer per week op vergadercursus, integriteitscursus, fatsoen- en gezelligheidscursus, uniformcursus, vrienden worden met hangjongerencursus, inclusiviteitscurus, minderhedenemapthiecurus, micro-agressiebeheersing, de Iftar-cursus, de uniformhoofddoekjes debatclub, omgaan met media want de staan allemaal cursus en uiteraard de middelmanagment cursus. Denkt u dat er dan tijd over blijft? Nou? (Goed bakkie Coby! Echte troost! Waren de macronen op vandaag?)”

“Ja…maar…die zeven jongens…die doen dit dus vaker en mijn zoon en ik wij wonen hier en…”

“Meneerje toch! We krijgen elke dag duizend burgers met aangiftes. Soms zelfs met bewijs, getuigen, locatiebepaling van verkrachters dankzij een gestolen telefoon…die verkopen we ook allemaal nee…Nogmaals: prioriteiten. Wat denkt u dat er gebeurt als er niet meer wordt geflitst op de snelweg? En als er straks geen cartoonisten meer worden opgepakt? Of geen retweeters meer worden verhoord? Of moeten we soms ook maar gaan negeren dat antiquariaten zomaar een exemplaar van Mein Kampf aan verzamelaars verkopen? Denkt u soms dat daar geen minimaal twee rechercheurs voor nodig zijn? Moeten we soms ‘Nee’ verkopen als mensen straks aangifte komen doen van discriminatie op websites of beledigen van het Koningshuis? Wilt u dat echt allemaal op uw geweten hebben?”

“Nee, maar…ik kan toch minstens voor de verzekering…”

“Welja! Meneer weet het beter dan de politie. Prima! Zoals gebruikelijk. Weet u wat: we bellen u morgen terug en dan maken we speciaal voor u een afspraak voor over twee weken in een politiebureau 40 kilometer verderop in een andere stad. Anders houden we nooit op met drammen natuurlijk. Je kunt het bijven herhalen: aangifte doen tegen mishandeling is zinloos want de pakkans is nul en de strafkans is nuller dan nul, maar luisteren? Ho maar! Prima hoor. Zoals u wilt meneer. De burger is koning tegenwoordig he? Morgen neemt iemand contact met u op. Misschien.”

“Zeg luister eens, kan ik misschien…is er iemand…hoger in rang die mij te woord wil staan? Een inspecteur ofzo?”

“Nee, die is met de rest van de feestcommissie feesten in een luxe hotel, op kosten van de feestcommissie. Daarom heet het ook feestcommissie waarschijnlijk. En de commissaris is er ook niet, die is met een corrupte medewerker van een bekend automerk in een buitenlands sterrenrestaurant steekpenningen aannemen voor het nieuwe geheel objectief Europees aan te besteden wagenpark waarvan de navigatie toch niet werkt, laat staan de radiocommunicatie. Nogmaals: bel ons niet, wij bellen u. Het komt morgen allemaal goed. Of overmorgen. Misschien. Ja? Okee, dan okee! Okeedoei he!”

“Nou. Okee. Gelukkig dan. Bedankt nog voor de ser…”

“*Klik* Tuut-tuut-tuut-tuut-tuut-tuut-tuut…”

“…”