In Nederland is sprake van groot maar stil leed. Verscholen achter hippe Facebook-accountjes, leuke jonge blonde blanke snoetjes, een baantje als onbekende actrice bij de NPO en meestal zonder ook maar ooit wat te hebben meegemaakt in het leven lijden vele dertigers aan verschrikkelijke dilemma’s. Chronische, ongeneeslijke dilemma’s die soms wel tot ver voorbij het veertigste levensjaar kunnen duren. ‘Uitzichtloos lijden’ en ‘een onmenselijk bestaan’ is een omschrijving die veel dertigers met dit dilemma zichzelf geven.
Om al dit gruwelijke leed eindelijk eens zichtbaar te maken, om als het ware de sarcofaag waarin deze dertigers hulpeloos en eenzaam lijden eens en voor altijd open te breken, start de veelbekeken staatszender NPO 3 dinsdagavond op uw kosten met de reeks De Dolende Dertiger. In deze felrealistische en aangrijpende realityreeks gaat onbekende actrice en dertiger Marlijn Weerdenburg op een ‘persoonlijke zoektocht’ naar de dilemma’s, gruwelijke mensonterende dilemma’s, waar dertigers vrijwel dagelijks mee worden geconfronteerd zoals detoxen, yoga, worstelen met keuzestress, issues in de liefde (zéér typerend voor dertigers!) en het huiveringewekkende, bijna Lovecraftiaanse leed dat social media heet. Belangrijk doel van deze bruggenbouwende en verbindende NPO-serie is om de wereld te laten zien dat dertigers met een dilemma écht geen verwende drammers en lichtgeraakte narcistische zeikerds zijn die gewoon helemaal niets meer gewend zijn omdat ze zijn opgegroeid in een te luxe en te rijke braakopwekkende post-hedonistische rubberentegelmaatschappij, maar dat ze écht lijden en dat keuzestress of issues in de liefde heel erg écht leed kunnen veroorzaken.
TPO ging daarom even voxpoppen in Aleppo, Syrië om te ontdekken of het begrip ‘dertigersdilemma’ en ‘keuzestress’ een beetje wordt begrepen door Syriërs, toch geen mietjes als het aankomt op zuiver leed en menselijke problematiek.
Youssef (28), apotheker/kaakchirurg te Aleppo-Noord:
“Het dertigersdilemma is mij al langer bekend ja. De hele buurt hier heeft het er al jaren over. Ik zie dan ook al sins mijn 26ste ofzo heel erg op tegen mijn dertigste verjaardag. Ik weet: dan begint de grote keuze-ellende. Sowieso hebben Syriërs in Aleppo het tegenwoordig niet makkelijk qua dilemma’s, het gaat vaak toch om zaken als welk afgeschoten been je er weer laat aannaaien en welke van de zes zojuist gebombardeerde kinderen je gaat proberen te reanimeren. Als daar dan ook nog eens typische dertigerszaken als issues in de liefde en de druk van wat de omgeving van je verwacht bijkomen ligt een burn out natuurlijk op de loer als ware het een barrelbomb vol spijkers uit een helikopter.”
Mohammed (33), kaakchirurg te Aleppo-Buiten:
“Wordt daar in Nederland eindelijk eens aandacht aan besteed ja? Het zou tijd worden! Ik zat laatst nog met Mohammed, Mohammed en Mohammed te klaverjassen en toen hadden we het er nog over of we niet iets moesten doen aan het dertigersleed in West-Europa. Mohammed was zelfs al bezig met een online crowdfundactie voor een stichting die het grote dertigersleed in West-Europa zichtbaar moet maken. Maar ik begrijp dat jullie staatstelevisie beter werkt dan de onze? Hier gaat de televisie alleen maar over hoe fantastisch Syrië is en dat de satanische vijanden spoedig als slangen zullen worden vertrappeld onder de machtige voeten van onze leider, maar denk nou niet dat we hier ooit iets te zien zullen krijgen over de echte waarheid zoals een hele generatie van dertigers die wordt afgeslacht door het geweld van keuzestress!”
Fatima (31), echtgenote Te Aleppo-‘liever niet zeggen waar, mag niet van mijn man’:
“Dertigersdillema? Ik heb geen dilemma’s. Nooit gehad ook. Ik ben op mijn negende getrouwd, uit vrije wil, en sindsdien heeft mijn echtgenoot alles voor me geregeld. Nooit hoeven denken, wel zo makkelijk. Ik heb het er wel eens over met de zusters, dat zijn de andere zeven vrouwen van mijn man, wij accepteren elkaar uit vrije wil en ze zijn allemaal op zeer jonge leeftijd uit vrije wil met onze man getrouwd, of het eigenlijk niet heel raar is dat wij hier geen dertigersdillema kennen zoals in het Westen. Maar dan komen we al snel met elkaar tot de conclusie dat denken over dilemma’s óók zelfstandig denken is en we hebben met onze man, uit vrije wil en eigen keuze, afgesproken dat we nooit meer zelfstandig zullen denken, dat is het beste voor iedereen. Kijk zelf maar: in het verderfelijke Westen hebben de vrouwen wel een vrije wil en wat je krijgt is leed, keuzestress en burnouts. Nee hoor, geef mij maar de vrije keuze, vrijheid en de emancipatie van het shariahuwelijk!”
Achmed (41), ingenieur te Aleppo-Hadithwijk:
“Hahahaha ja, ach ja, dertigersdilemma’s. Ik heb ze ook gehad hoor. Maar je groeit er wel weer overheen. En als je dan, zoals ik, de veertig bent gepasseerd zie je pas in dat er veel ergere problemen zijn. Neem nou zo’n boek van dr. Machteld Zee, dát is pas erg! Dat vrouwen zomaar wetenschappelijk onderzoek tegen de multiculturele samenleving mogen doen, dáár zouden de dertigers eens onder moeten lijden! En wat doet het Westen? Zeuren over ‘oorlogsmisdaden’ en ‘humanitaire rampen’, maar over Machteld Zee hoor je mooi niks. Nee, ik heb haar boek nog niet gelezen nee. Moet dat dan?”
Mohammed (37), architect te Aleppo-Assadvaardersplassen:
“Wollah, mijn leven staat bol en stijf en strak van de dilemma’s, ik ga er he-le-maal aan onderdoor, yo! Ja, schrijf dat maar op, dat Mohammed onderdoor gaat aan de dertigersdilemma’s. Eerst is het ‘welke kist moet ik voor mijn dode aan stukken gereten kind uitzoeken?’, dan is het weer ‘naar welk ziekenhuis ga ik met dat stuk beton in mijn knie als ook het ziekenhuis zelf is weggebombardeerd’ en als je dan net lekker denkt dat je klaar bent kun je weer gaan puin ruimen in je eigen achtertuin, maar met wat? Denk je soms dat we sneeuwschuivers ofzo in Aleppo hebben? Nee he? Nee, die hebben we niet in Aleppo! Dus dan sta je weer met je eigen handen de resten van je huis en je familie op te ruimen, terwijl je net toe was aan een avondje yoga en mindfullness om bij te komen van al die druk vanuit de social media de hele dag. Het is inmiddels zo erg met mijn dertigersdilemma dat ik overweeg om naar Europa te vluchten, want jullie schaffen das allemaal, heb ik van horen zeggen, maar dan sta ik weer voor het dilemma of ik de Balkanroute neem of gewoon die splinternieuwe route vanaf Libië naar Italië die nu al zo’n beetje net zo druk is als de oude Turkije-route omdat de EU een of andere deal heeft gesloten en dan denkt dat vluchtelingen hun leven niet wagen via een alternatieve route. Dilemma’s, dilemma’s, dilemma’s, dilemma’s! Was ik maar nooit dertig geworden!”
Foto: een inmiddels geheel dilemmavrije wijk van Aleppo.
