Bizar dat arme gemeenten drie keer zoveel asielzoekers opvangen dan rijke

28-09-2015 15:55

Kijk, dat is nou het verschil tussen rijke mensen en arme mensen. Tien rijke mensen in Oudenbosch die geen vluchtelingen in hun buurt willen, hebben besloten om samen voor 570.000 euro het stuk grond te kopen waarop die gehuisvest moeten worden. De gemeente gaat ‘in gesprek met de initiatiefnemers om het verzoek met elkaar door te nemen’.

Arme mensen uit Purmerend gaan naar de raadsvergadering waarin gesproken wordt over de opvang van vluchtelingen in hun buurt, en worden er door de politie uitgezet omdat ze geen zin hebben op een videoscherm te kijken hoe het raadsdebat verloopt, maar in de raadszaal zelf aanwezig willen zijn. Staand dan maar, als er niet genoeg stoelen zijn.

Het verschil tussen rijke en arme mensen

De burgemeester vraagt een gesprek met je aan, of laat je eruit flikkeren. Dat is het verschil tussen rijke en arme mensen. Toen in 1998 negen rijke bewoners in Vught samen bijna 3,7 miljoen gulden neerlegden om te voorkomen dat een leegstaand pand zou worden gebruikt als AZC, gaven ze als argumenten: de veiligheid in de buurt, de dagelijkse files op de weg, en de waardevermindering van hun miljoenenpanden. Dat laatste argument kunnen natuurlijk maar heel weinig mensen overtuigend aanvoeren, en arme mensen al helemaal niet.

‘Onderbuikgevoelens’

Er is nog een ander verschil, en dat heeft met opleiding te maken. Rijke mensen zijn meestal ook goed opgeleid. Goed opgeleide mensen verstaan de taal van de beleidsmakers, en weten hoe ze hun boodschap zo moeten formuleren dat er een gesprek op gang komt. Laagopgeleide mensen missen die vaardigheid. Ze maken spelfouten en roepen ongecensureerd wat ze voelen en vinden. Zulke mensen hebben ‘onderbuikgevoelens’; die hebben goed opgeleide rijke mensen die vluchtelingen willen weren door een stuk grond te kopen, natuurlijk niet.

Arme gemeenten hebben de afgelopen tien jaar drie keer zo veel asielzoekers opgevangen dan rijke. Hoe kan dat? Ik lees: ‘Volgens de rijkere gemeenten is er geen sprake van onwil, maar zijn ze simpelweg nooit benaderd door het COA’. Simpelweg nooit benaderd! Dat in ons land de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen, is echt een sprookje.