“De baas van Amnesty International in Europa heeft ontslag genomen. In Nederland is het nog niet doorgedrongen, maar John Dalhuisen gaf een interview aan de Frankfurter Allgemeine. Hij deed het schoorvoetend want Amnesty gaat hem aan het hart. Maar de boodschap is onomwonden: Amnesty en andere mensenrechtenclubs bereiken het tegendeel van wat ze beogen. ‘Ze zijn zo overtuigd van hun gelijk dat ze zich niet kunnen voorstellen dat ze het niet hebben.’
Dalhuisen vindt dat Amnesty uit zijn ivoren toren moet afdalen. Wie wil dat Europa ook op termijn hulp blijft bieden aan vluchtelingen, moet zorgen dat hij de steun van het politieke midden niet kwijtraakt. Dat lukt alleen met veilige buitengrenzen, een inzicht dat Dalhuisen bij Amnesty niet tegenkwam. Stel je voor dat de Europese politici in 2015 de Amnesty’s waren gevolgd in hun ideeën. Dan was er geen Turkije-deal geweest en geen hek. Dan was het miljoen vluchtelingen van Merkel een veelvoud geweest. Stel je dan eens voor hoe de verkiezingen waren gelopen, in Frankrijk, Nederland en Duitsland.
Maar dat wil Nazarski (baas van Amnesty International Nederland) zich niet voorstellen. ‘Wij redeneren vanuit de mensenrechten, niet vanuit de politiek’, zei hij in de krant. Dalhuisen bestempelt het starre vasthouden aan maximalisering als een strategische fout. Amnesty verkoopt morele zuiverheid. Pragmatisme en compromissen liggen minder goed in de markt.”
Amnesty International bestaat 50 jaar en viert daarom al een tijdje feest. Dankzij al die feestjes krijgt Nederland een uniek inkijkje in wat Amnesty werkelijk is: een club van links-ideologische boze babyboomers die gewoon blijven doen alsof het nog altijd 1968 is en de wereld bestaat uit goed (links) en fout (rechts), en natuurlijk uit heel veel slachtoffers (vluchtelingen en moslims).
De realiteit is zoals u weet heel anders, maarja, realiteit en dwaze linkse babyboomers, ook na 50 jaar is er wat dat betreft nog niets veranderd. Realiteit is ook nu nog de grootste vijand van elke moralist, al helemaal in dictatoriaal moralistenland Nederland.
Behalve bij de baas van Amnesty International Europa dus, want die is opgestapt omdat hij het wél snapt. Waarover we, zoals gewoonlijk, niets horen in de anti-realistische Nederlandse main stream media.
Gelukkig is Martin Sommer er nog, de enige realist van de anti-realistische links-ideologisch moralistische Volkskrant.
