“‘Links heeft de wetenschap geclaimd en schetst er een naïef, simplistisch beeld van. Ze doen alsof wetenschap een orakel is en verstandig beleid er vanzelfsprekend uit voortkomt. Progressieven zijn pro-wetenschap en conservatieven zijn anti-wetenschap. Terwijl links net zozeer antiwetenschappelijk kan zijn.’
Bij haar lezingen werden er regelmatig gewapende beveiligers ingeschakeld en thuis had ze de afspraak dat haar zoon de deur niet zou openen wanneer zijn ouders er niet waren. Het was de tijd waarin Dreger publiceerde over transgenderonderzoek.
Dat schoot in het verkeerde keelgat bij transgenderactivisten, die juist dankzij het beeld van ‘het verkeerde brein’ veel hadden bereikt voor de acceptatie van transgenders.
Ze sprak met onderzoekers die betoogden dat verkrachting wel degelijk te maken heeft met lust, met onderzoekers die aantoonden dat lang niet alle kinderen die seksueel misbruikt worden ernstige psychische schade oplopen en met onderzoekers die het bestaan van hervonden herinneringen bekritiseerden. Al deze onderzoekers kwamen frontaal tegenover activisten te staan omdat ze ingingen tegen de wenselijke ideeën. “
Interessant interview in de Volkskrant met wetenschapshistoricus Alice Dreger. Zij houdt zich bezig met échte wetenschap, dus een zuivere zoektocht naar waarheid inclusief academische vrijheid van gedachten en het uitwisselen van ideeën, ongekleurd door ideologie.
Dat mag natuurlijk niet van drammende SJW’s, linkse activisten en moralisten van het niveau UvA. Wetenschap telt namelijk alleen als het de gewenste uitkomst heeft, (wetenschappelijke) kritiek daarop moet kapot en wetenschappers die het wagen iets anders te vinden dan de gewenste ideologische uitkomst worden bedreigd, geïntimideerd, uitgesloten, kapotgeschreven en uitgekotst.
Dus ook Alice Dreger. Is het niet prachtig, al die academische vrijheid?
Zie verder: Hugo Brandt Corstius in Vrij Nederland, klimaatonderzoek, geesteswetenschappen in Nederland, feminisme 3.0 en natuurlijk gendergedram.
