“Als het nieuwe universiteitsactivisme één centraal paradigma heeft, dan is het wel de zogenaamde ‘intersectionaliteit’: een theorie die voortkomt uit het ‘zwarte’ feminisme waarin onderdrukking van identiteit wordt gezien als iets dat zich over de scheidslijnen, een kruispunt, van meerdere gebieden uitstrekt. Voorbeeld: als witte, hoogopgeleide, middenklasse vrouw werkend op een advocatenkantoor met seksisme worden geconfronteerd is anders dan als zwarte vrouw uit de onderklasse worden geconfronteerd met seksisme. Deze theorie wordt vaak gebruikt om gewicht aan ‘ervaringsdeskundige’ te kunnen toekennen aangezien niemand beter weet hoe het is te moeten leven op zo’n intersectie dan de persoon die het allemaal zelf meemaakt.
‘De truc is om een manier te vinden waardoor we ons open en ontvankelijk opstellen inplaats van defensief’, vertelde de universitair docent Engels me. ‘Ik heb daarvoor serieus wel eens dingen gedaan als door het klaslokaal lopen terwijl ik zei “Ik trek nu een magische cirkel binnen dit lokaal en binnen die magische cirkel gaan we elkaar behandelen met zoveel mogelijk openheid en nieuwsgierigheid als mogelijk is en geven we elkaar toestemming om hardop te denken.” Ja, dat gaat inderdaad ver.’
‘Mijn studenten willen waarschuwingsstickers op de lesstof om niet te worden gekwetst door de inhoud…ik voel me daarbij…ik weet niet eens hoe ik dat in woorden moet uitdrukken’, zei ze. ‘Een gedeelte van mij heeft het gevoel dat de linksige studenten vooral het werk van rechts aan het doen zijn.’
In de post-Foucaultiaanse traditie wordt gedacht dat het onmogelijk is om geaccepteerde vormen van ‘weten’ of ‘kennis’ te isoleren van machtsstructuren. Dit principe wordt vervolgens omgekeerd om persoonlijk ongenoegen te koppelen met grotere vormen van machtsmisbruik. ‘Studenten denken dat hun geslacht, hun etniciteit, hun ras, wat dan ook, ze een soort van geprivilegieerde kennis verschaft, een kennis die is gebaseerd op hun eigen groep, die andere groepen niet hebben.'”
Fantastische longread in de New Yorker over hoe de policor millennial special snowflakes alles wat weerloos en van liberale waarde is volkomen slopen opdat de hele universiteit één grote onvrije intersectionele safe space kan worden. U zult echt niet geloven wat u leest. En dat is nu dus gaande, aan vele (elite-)universiteiten in heel Amerika.
