Hulpbehoevenden zijn in sommige gevallen tot vijf keer zo duur uit nu de gemeenten de tarieven bepalen voor dagbesteding en begeleiding. Mensen met een inkomen van modaal of hoger, of met een eigen vermogen, zijn honderden euro’s per maand meer kwijt, schrijft de Volkskrant dinsdag. Tientallen mensen zijn al met deze zorg gestopt omdat ze het niet meer kunnen betalen. Anderen beginnen er niet aan als ze de kosten horen.
Vooral mensen die een modaal inkomen of hoger verdienen lijken te worden gestraft voor hun succes en winst: terwijl voor minima de zorgkosten verplicht worden beperkt tot 27,80 euro per maand krijgen modaalverdieners de volle mep gepresenteerd. Dit terwijl hun inkomen ook wordt berekend via hun vermogen (een onverkoopbaar huis) of het inkomen van een baan die ze dankzij hun ziekte niet meer kunnen uitvoeren waardoor ze er ook geen volledig inkomen meer aan verdienen.
Extra pijnlijk is het prijsverschil tussen gemeenten: sommig gemeenten hebben besloten de volledige kostprijs door te berekenen, terwijl anderen er juist voor hebben gekozen de kosten laag te houden. Hierdoor staan modaal verdienende zorgbehoevenden in de ene gemeente in de kou omdat ze de zorg van honderden euro’s per jaar niet meer kunnen betalen terwijl als ze driehonderd meter verderop in de andere gemeente hadden gewoond wel betaalbare zorg hadden kunnen krijgen.
Volgens staatssecretaris van Volksgezondheid Martin van Rijn (PvdA) is dit allemaal heel erg sociaal, solidair en rechtvaardig: “Burgers moeten naar draagkracht voor hun zorg betalen”.
Dit mede vanuit het uitgangspunt dat mensen zorgvuldiger omgaan met zorggebruik.
Maar voor minima, de helft van het aantal gebruikers van deze zorg, is er nu nog altijd geen enkele prikkel minder zorg te gebruiken terwijl voor modaalverdieners deze zorg onbetaalbaar is geworden.
Anp/Tpo
