Over collega Willem Holleeder

03-10-2012 16:29

‘De Neus’ heeft een column in Nieuwe Revu. Tweeduizend euro per keer krijgt hij voor zijn schrijfsels. Als ik het goed heb begrepen gaat dat honorarium naar het ministerie van Justitie aan wie Willem Holleeder nog 18 miljoen euro moet betalen. Dat zijn nogal wat stukjes, inderdaad. Vandaag werd bekend dat hij volgende week vrijdag te gast is in College Tour.

Vorig jaar las ik het boek van Auke Kok, Holleeder, de jonge jaren. Een biografische schets die poogt te verklaren hoe die aardige ‘Wimpie’ uit de Jordaan later één van de topcriminelen van Nederland werd. Het bleek een combinatie van een tirannieke en drankzuchtige vader, foute vrienden en de wet van de straat te zijn. Een lezenswaardig boek.

Holleeder schijnt tussen het column schrijven door ook wel eens een kop koffie in Utrecht te drinken. Niet zo vreemd, zelfs een oud-crimineel vind het leuk om in de Domstad even te verpozen. In mijn studententijd kwam ik Henk ‘De Zwarte Cobra’ Rommy nog wel eens tegen op de Zadelstraat. Holleeder heb ik vooralsnog niet zelf in de stad gezien. Wel zag ik hem onlangs in Amsterdam op een terras tegenover het mijne zitten. Je kijkt dan toch even naar zo’n man. Hij ging op de foto met twee studenten. Dat is dan de jeugd van tegenwoordig, op de foto met een misdadiger. Gekkigheid natuurlijk, waarom zouden die studenten niet met Holleeder op de foto kunnen? Hij is vrij en heeft zijn straf uitgezeten en is toch een beetje een BN’er.

Waarom zou iemand op de foto met zo’n figuur willen?
Maar toch. Eerst vastzitten voor de Heineken-ontvoering, daarna nog eens negen jaar voor het afpersen van vastgoedmagnaten. Waarom zou iemand op de foto met zo’n figuur willen? Omdat het spannend is, natuurlijk. Het zijn niet alleen vrouwen die foute mannen interessant vinden. Die andere wereld van illegaliteit, geweld, misdaad is interessant om heel even aan te ruiken. Helemaal in de veilige situatie van een terras.

Zelf heb ik één keer een biertje gedronken met Thomas van der Bijl, ook zo’n type uit dat circuit van Holleeder en Cor van Hout. Hij had een café tegenover een kennis van mij en ik wilde dat wel eens zien, zo’n penoze figuur. Aardige man op het eerste gezicht, echt zo’n joviale Amsterdammer. Een jaar later werd hij in dat café vermoord.

Holleeder, Van der Bijl en al die anderen: het is een aparte, andere en daarom interessante wereld. De vraag is alleen of je er mee op de foto moet. Of er een biertje mee moet drinken. Of te gast moet laten zijn in College Tour.